آن حضرت روز پنج شنبه یا سه شنبه؛ و بنابر مشهور سوّم شعبان، سال چهارم هجرى (2) - سالى که در آن جنگ خندق واقع شد - در شهر مدینه منوّره دیده به جهان گشود.
ولادت آن حضرت دَه ماه و بیست روز بعد از برادرش - امام حسن مجتبى علیه السّلام - رخ داد؛ و شش ماهه به دنیا آمد.(3)
نام
حسین «صلوات اللّه و سلامه علیه».(4)
کنیه
ابوعبداللّه، ابوعلىّ، ابوالشّهداء، ابوالا حرار، ابوالضّیم و....
أ لقاب
سیّد، مظلوم، رشید، عطشان، طیّب، وفیّ، زکیّ، مبارک، قتیل، شهید، سبط، سعید و....
پدر
امام علىّ بن ابى طالب، امیرالمؤمنین صلوات اللّه علیه.
مادر
حضرت فاطمه زهراء علیها السّلام.
نقش انگشتر
یکى «اِنَّ اللّه بالغ امره»، و دیگرى «لا اله الاّ اللّه عدّة للقاءاللّه» بوده است.
مدّت عمر
آن حضرت حدود شش سال در حیات جدّش رسول خدا صلّى الله علیه وآله، حدود هفت سال و اندى در حیات مادرش فاطمه زهراء علیها السّلام، 37 سال در حیات پدرش امیرالمؤمنین علىّ علیه السّلام؛ و چهل و هفت سال نیز هم زمان با برادرش امام حسن مجتبى علیه السّلام زندگى و عمر خود را سپرى نمود، که جمعا عمر با برکت آن حضرت را بین 57 تا 58 سال گفته اند.
فرزندان
در تعداد فرزندان؛ و نیز اسامى دختران و پسران امام حسین علیه السّلام اختلاف است، ولى مشهور شش نفر گفته اند.
امامت
حضرت در سنّ 47 سالگى، پس از شهادت برادرش امام حسن مجتبى علیه السّلام، روز جمعه، 28 ماه صفر، سال پنجاهم هجرى قمرى (5) به منصب امامت نائل آمد.
و حدود یازده سال - در زمان حکومت معاویه و فرزندش یزید - امامت و رهبرى جامعه اسلامى را به عهده داشت.
خروج از مدینه
حضرت شبِ یک شنبه، 28 رجب، سال 60 هجرى از شهر مدینه طیّبه به سمت مکّه معظّمه خارج شد؛ و روز جمعه سوّم شعبان همان سال وارد شهر مکّه گردید.
و چون عدّه اى به سرکردگى عمرو بن سعید از طرف یزید، به قصد آشوب و کشتار و پایمال نمودن خون حضرت ابا عبداللّه الحسین علیه السّلام وارد شهر مکّه شده بودند، به ناچار حضرت روز هشتم ذى الحجّة - روز تَرْویه - پس از انجام سعى بین صفا و مروه، که روز سه شنبه باشد به سوى عراق حرکت نمود.
و روز چهارشنبه یا پنج شنبه دوّم محرّم الحرام، سال 61 هجرى (6) وارد سرزمین کربلاى پربلا گردید.
کیفیّت شهادت
آن امام مظلوم علیه السّلام، به دستور یزید بن معاویه؛ و با لشکرکشى عبیداللّه بن زیاد؛ و فرماندهى عمر بن سعد، توسطّ شمر بن ذى الجوشن و خولى بن یزید و سنان بن انس لعنة اللّه علیهم اجمعین، با وضعیّتى فجیع و دلخراش در حال تشنگى و غربت به قتل و شهادت رسید.
زمان شهادت
روز عاشوراى محرّم الحرام، سال 61 قمرى، بعد از نماز عصر؛ این حادثه دلخراش واقع گردید.
محلّ و چگونگى دفن
در کربلا - در ضلع غربى فرات - در همان قتلگاه خویش، توسطّ امام سجّاد علیه السّلام؛ و یارى بنى اسد بدون غسل و کفن، دفن گردید.
ثواب زیارت
از حضرت صادق آل محمّد، جعفر بن محمد علیهما السلام وارد شده است: هرکس که قبر شریف امام حسین علیه السّلام را با معرفت زیارت کند، خداوند ثواب هزار حجّ مقبول و نیز هزار عمره مقبوله در نامه اعمالش ثبت مىنماید و تمام گناهانش - غیر از حقّالنّاس و... - بخشوده مىگردد.(7)
نماز آن حضرت
دو رکعت است، در هر رکعت پس از خواندن سوره حمد، بیست و پنج مرتبه سوره توحید خوانده مىشود، بعد از سلام نماز، تسبیحات حضرت زهراء علیها السّلام گفته مىشود؛ و پس از آن تقاضا و درخواست حوایج مشروعه از درگاه خداوند متعال، که ان شاءاللّه تعالى برآورده خواهد شد.