امام صادق (ع) مى فرمایند: یاران مهدى (ع) شمشیرهایى از آهن دارند، ولى جنس آن غیر از آهن است. اگریکى ازآنان با شمشیر خود برکوهى ضربه بزند، آن را دو نیم مى کند. (1)

وسایل دفاعى نیروهاى حضرت به گونه اى است که اسلحه دشمن برآنان کارگر نیست.

امام صادق (ع) در این باره مى فرمایند: یاران مهدى (ع) اگر با سپاهیانى که بین شرق و غرب را فرا گرفته اند درگیر شوند،آنان را در لحظه اى نابود مى کنند وهرگز سلاح دشمن درآنان تأثیر نمى کند. (2)

1. بحارالانوار ج 27 ص41 اثبات الهداةج 3، ص 523.

2. بحا رالانوار، ج 54 ص 54.

از امام صادق (ع)آورده اند که...اما آن بنده صالح خدا خضر، خداوند عمر او را نه به خاطر رسالتش طولانى گردانید و نه به خاطرکتابى که بدو نازل کند و نه به خاطر این که به وسیله او وشرت او، شریعت پیامبران پیش از او را نسخ کند ونه به خاطر امامتى که بندگانش بدو اقتدا نمایند و نه به خاطر طاعتى که خدا بر او واجب ساخته بود، بلکه خداى جهان آفرین، بدان دلیل که اراده فرموده بود عمرگرامى قائم (ع) را در دوران غیبت او بسیار طولانى سازد ومى دانست که بندگانش بر طول عمر او ایراد واشکال خواهند نمود، به همین جهت عمر این بنده صالح خویش خضررا طولانى ساخت که بدان استدلال شود و عمر قائم (ع) بدان تشبیه گردد و بدین وسیله اشکال و ایراد دشمنان و بداندیشان باطل گردد. (1)

بدون تردید او زنده است وهم اکنون بیش از شش هزار سال از عمر شریفش مى گذرد. (2) زندگى حضرت خضر ورفتنش به بحر ظلمات وخوردنش از آب حیات خود داستان مفضلى است که درکتب تاریخى وحدیثى به تفصیل از آن بحث شده، علاقمندان به کتب مبسوط حدیثى مراجعه فرمایند. (3)

شرکت حضرت خضر در مراسم عید غدیر در سرزمین غدیر خم ودر مراسم سوگوارى رسول اکرم (ص) به هنگام رحلت آن حضرت ودر سوگ حضرت على (ع) به هنگام شهادت آن حضرت درکتاب هاى حدیثى مشروحا آمده است .

امام رضا(ع) مى فرماید:حضرت خضر(ع)از آب حیات خورد،او زنده است وتا دمیده شدن صور از دنیا نمى رود، او پیش ما مى آید وبر ما سلام مى کند، ما صدایش را مى شنویم و خودش را نمى بینیم، او در مراسم حج شرکت مى کند وهمه مناسک را انجام مى دهد، در روز عرفه در سرزمین عرفات مى ایستد وبراى دعاى مؤمنان آمین مى گوید. خداوند به وسیله او در زمان غیبت، از قائم ما رفع غربت مى کند وبه وسیله او وحشتش را تبدیل به انس مى کند. (4)

از این حدیث استفاده مى شودکه حضرت خضر(ع) جزء سى نفرى است که همواره در محضر حضرت بقیة الله (ع) هستند ورتق وفتق امور به فرمان آن حضرت در دست آن هاست. (5)

ا. کمال ا لدین ج 3، ص 357 بحا رالانوار ج 51، ص 222.

2. یوم الخلاص ص157.

3. بحار الانوار، ج 2 1، ص 72 1- 5 1 2 وج 13 ص 278- 322.

4. کمال الدین، ج 2 ص 390 بحارالانوار، ج13 ص 299.

5. غیبة نعمانى، ص 99 بحارالانوار ج 52، ص 158 0

داستان جزیره خضرا حکایت از آ ن می کندکه: زین الدین على بن فاضل مازندرانى، در سال 690 هجرى به اقیانوس اطلس سفرکرده واز سرزمین بربر، سه روز با کشتى در دل اقیانوس رفته، تا به جزایر روافض جزیره هاى شیعیان رسیده است. در آن جا اطلاع یافته که جزیره اى به نام "جزیره خضراء وجود دارد که فرزندان حضرت ولى عصر(ع) در آن زندگى می کنند. چهل روز در آن جا اقامت کرده وسرانجام پس از چهل روز، هفت کشتى مواد غذایى از جزیره خضراء به این جزیره آمده است. ناخداى کشتى اورا با نام ونام پدر صداکرده وگفته مشخصات تو را به من گفته اند واجازه دادندکه تو را به جزیره خضراء ببرم. او را به جزیره خضرا برد ه ا ند. پس از 16 روز دریانوردى، سرانجام به آب هاى سفید رسیده اند 0 ناخدا توضیح داده که این آب ها، چون جزیره را احاطه کرده است، کشتى دشمنان هرگز نمی تواند از آن بگذرد وبه برکت حضرت ولى عصر(ع) در آن آب ما فرق می شود. آن ها به جزیره خضراء رسیده، جمعیت انبوهى را با بهترین لباس ووضع مشاهده کرده، شهرى بسیار آباد با درختان سرسبز وانواع میوه ها وبازارهاى بسیار و ساختمان هاى مجلل از سنگهاى شفاف وخام دیده است 0 شخصى به نام سید شمس الدین "که او را نوه پنجم حضرت ولى عصر(ع) معرفى می کنند، متصدى تعلیم، تربیت واداره آن جاست واو نائب خاص حضرت در آن جریره است ومستقیما ا ز امام فرمان می گیرد 0 وى حضرت را نمی بیند، بلکه صبح هر جمعه، نامه اى به خط امام (ع) در نقطه معینى گذاشته می شود ودر آن، اوامر آن حضرت و آن چه مورد نیاز "سید شمس الدین(ع) تا هفته آینده خواهد بود، مندرج می باشد. على بن فاضل، هیجده روز در آن جزیره اقامت نموده واز محضر جناب سید شمس الدین " خوشه ها چیده، وپس از هیجده روز، به او دستور رسیده که به وطن خود بازگردد. "على بن فاضل، آن چه را که از محضر جناب سید شمس الدین " استفاده کرده، درکتابى به نام "الفوائد الشمسیه "گرد آورده و مشروح تشرف خود را به چند نفر از علماى بزرگ عصر خود بازگوکرده است.

فضل بن یحیى طیبى " نویسنده قرن هفتم، در سال 99 6هجرى، مشروح داستان را از زبان شخص "على بن فاضل " درحله شنیده و آن را درکتابى به نام الجزیرة الخضراء"گردآورده است. این داستان به طورکامل درکتاب بحارالانوارج 52، صفحات 159 تا 174 آمده است. علاوه بر على بن فاضل،ابن انبارى " نیز داستان جزیره خضراء را نقل کرده است که درکتاب بحارالانوارج 53، صفحات 213 تا 221 آمده است. در دو داستان على بن فاضل مازندرانى و ابن انبارى نقاط مشترک بسیارى به چشم می خورد.

واما داستان جزیره خضراء از هفتصد سال پیش به این طرف، در برخى ازکتاب ها راه یافته است و از همان زمان تاکنون، دو دیدگاه درباره آن مطرح بوده است: یکى، دیدگاه افرادى که این داستان را پذیرفته اند و دیگرى، دیدگاهى است که این داستان را ساختگى و افسانه می دانند. به تازگى دو ادعاى جدید نیز بر آن ها اضافه شده است 0 آن دو ادعا این است که:1. بر اساس بعضى نشانه ها، احتمالا جزیره خضراء، همان منطقه مثلث برمودا است. 2. بشقاب پرنده ها در اختیار ساکنان جریره خضراء امام زمان (ع) و فرزندانش است. این دو ادعا را ناجى نجار" در کتاب خود آورده است تقریباً همه عالمان شیعى، روایت جریره خضراء را ساختگى می دانند و این ساختگى بودن را در دو جهت می توان دید: یکى زنجیره حدیث و راویان، دیگرى محتواى آن. وقتى اصلِ جزیره خضراء، یک افسانه وداستان ساختگى شد، دو ادعاى دیگر )جریره خضراء همان مثلث برمودا است وبشقاب پرنده ها در اختیار ساکنان جریره خضرا است( همه باطل وخیالى می شود.

ادله کسانى که جزیره خضراء را پذیرفته اند این است که علماى بسیارى از قبیل شهید اول، محقق کرکى، علامه مجلسى، مقدس اردبیلى، شیخ حر عاملى، وحید بهبهانى، بحرالعلوم، قاضى نورالله شوشترى، میرزا عبدالله اصفهانى، میرزاى نورى و این داستان را درکتاب خود آورده، یا به آن استناد کرد ه اند.

و اما ادله کسانى که این داستان را افسانه می دانند، این است که:

داستان از جهت سند ومتن صحیح نیست، تناقضاتى در داستان است که راه حلى براى آن ها نیست، در آن سخن از تحریف قرآن آمده است. روایاتى که داد بر وجود فرزند براى حضرت است قابل اعتماد نیست وبسیارى مطالب دیگرکه در جاى خود به طورکامل بحث شده است.

آیت الله ابراهیم امینى درکتاب دادگسترجهان می نویسد: داستان جزیره خضراء شبیه افسانه ورمان است زیرا: اولا سند معتبر وقابل اعتمادى ندارد داستان از یک کتاب خطى ناشناخته، نقل شده ومرحوم مجلسى هم درباره اش می نویسد: چون من داستان را درکتاب هاى معتبر نیافتم، باب جداگانه اى را به آن اختصاص دادم

ثانیاً در متن داستان تناقضاتی دیده می شود ثالثا در آن به تحریف قرآن تصریح شده که قابل قبول نیست و مورد انکار شدید علماى اسلام است. رابعاً موضوع اباحه خمس در این داستان مطرح شده ومورد تأیید قرارگرفته که آن هم از نظر فقها مردود است. علاوه بر آیت الله امینى، آیا ت عظام، علامه شیخ محمدتقى شوشترى، علامه حسن زاده آملى، محمدباقر بهبودى، شیخ آغابزرگ تهرانى، شیخ جعفرکاشف الغطاء و... نیز داستان جریره خضراء را خیالى می دانند(1)مطالبى را نیزکه ناجى نجَار" در خصوص مثلث برمودا و نیز بشقاب پرنده هاگفته اند مستند به نوشته هاى دقیق علمی وتحقیقى نیست، بلکه بیش تر آن ها بر اساس خبرهایى است که رادیو لندن و یا روزنامه و مجله ها- خصوصاً روزنامه جمهوریت عراق گزارش کرده اند.(2) علاقمندان براى مطالعه داستان جریره خضراء، و دیدگاه هاى موافقان و مخالفان، می توانند

به کتاب "جزیرة خضراء، افسانه یا واقعیت " نوشته ابوالفضل طریقه دار، مراجعه کنند.

ا. جزیرة الخضراء افسانه یا واقعیت ا بوالفضل طریقه دار ص 211.

2. همان، ص 013